// CHIRURGIA OGÓLNA

Przepuklina brzuszna i pachwinowa.

// Co to jest przepuklina?

Przepukliną określa się uwypuklenie jamy ciała, dokładniej jamy brzusznej, na zewnątrz. Następuje to przez otwór w powłokach, czyli tzw. wrota, które cechują się obniżoną odpornością. Nie jest to zjawisko normalne i naturalne, tylko patologiczne przemieszczenie zawartości jamy brzusznej z właściwego dla niej miejsca poza ścianę brzucha. Zawartość worka przepuklinowego może stanowić jelito albo inny ruchomy narząd znajdujący się wewnątrz brzucha. Najczęściej występuje ona w okolicach pachwin oraz w obrębie blizn pooperacyjnych jako powikłanie po zabiegu. Problem stwarza ogromne zagrożenie dla zdrowia, ponieważ przepuklina nigdy się nie cofa i nie zmniejsza, ale w ciągłym czasie postępuje. Następuje to na skutek wysiłku lub kaszlu, czyli codziennych czynności, które są częścią aktywności dnia codziennego. Nie da się zatem jej zatrzymać, a zwyrodnieniu towarzyszą często silne bóle. W sytuacjach szczególnych przepuklina może nawet uwięznąć, co dodatkowo objawia się bólem, zaczerwienieniem i prowadzi często do niedrożności jelit, martwicy odcinka jelita, a w konsekwencji do zapalenia otrzewnej. Dlatego właśnie nie należy zwlekać z operacją, ale poddać się jej jak najszybciej.

// Rodzaje przepuklin brzusznych

Istnieje kilka klasyfikacji przepuklin brzusznych, a podstawowy podział uwzględnia miejsce ich powstania. Wyróżnia się zatem przepukliny pachwinowe (najczęstsze, występujące zwłaszcza u mężczyzn), kresy białej (powstające w linii środkowej ciała, a więc między mostkiem a spojeniem łonowym, zazwyczaj powyżej pępka), pępkowe (powstające w okolicy pępka, który jest kolejnym miejscem anatomicznym o niższej wytrzymałości), udowe (najczęściej dotyczą kobiet), w bliźnie pooperacyjnej (może powstać w dowolnym obszarze ściany jamy brzusznej w okolicy blizny po zabiegu operacyjnym, w czasie którego przecięto powięź) oraz dużo rzadziej występujące przepukliny Spiegla (w okolicy bocznego brzegu mięśnia prostego brzucha w obrębie tzw. linii półksiężycowatej). Dużych rozmiarów przepukliny pachwinowe, których zawartość powoduje znaczne wypełnienie worka mosznowego u chorych mężczyzn nazywa się – przepuklinami mosznowymi, a analogiczne przepukliny u kobiet – przepuklinami wargowymi. Przepukliny możemy również podzielić na proste (bezpośrednie) i skośne (pośrednie). Podział ten opiera się na anatomicznej różnicy przebiegu przepukliny w stosunku do kanału pachwinowego i naczyń nadbrzusznych dolnych. Specyficznym rodzajem pooperacyjnej przepukliny w bliźnie są przepukliny okołostomijne. Również w wypadku tych przepuklin jedynym możliwym leczeniem jest leczenie operacyjne.

// Przepuklina brzuszna pachwinowa – przyczyny i objawy

Przepuklina jamy brzusznej to poważna dolegliwość, która, nie poddana redukcji, zwykle poważnie zagraża ogólnemu zdrowiu organizmu. Ważne jest, aby jak najszybciej podjąć się operacji niwelującej przepuklinę. Prócz tego, że wywołuje ona silne bóle, stanowi również niebezpieczeństwo dla życia. Jednym z najbardziej narażonych na powstanie przepukliny obszarów (zwłaszcza u mężczyzn) jest pachwina. Wynika to z tego, że w trakcie rozwoju jądra męskie powstające wewnątrz jamy brzusznej przemieszczają się poza jej obręb do worka mosznowego. Proces ten nazywa się zstąpieniem jąder. Inną przyczyną powstawania przepukliny jest zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej. Dzieje się tak podczas dużego wysiłku, np. podczas podnoszenia dużego ciężaru, kichnięcia, silnego parcia na stolec. Podniesione ciśnienie w jamie brzusznej powoduje, że jelita z większą siłą napierają na ścianę brzucha od wewnątrz. Jeżeli mamy jednocześnie do czynienia z osłabieniem ściany jamy brzusznej, np. w okolicy pierścienia pachwinowego głębokiego, to może dojść do „wepchnięcia się” zawartości brzucha w takie miejsce. Tak właśnie powstaje przepuklina pachwinowa.

Przepuklina pachwinowa jest jedną z najczęściej spotykanych odmian przepuklin brzusznych. Jest to rodzaj przepukliny, w której narząd lub tkanka tłuszczowa przemieszczają się w nieprawidłowy sposób przez otwory w powłokach jamy brzusznej. Uwypuklenie pachwiny, połączone z bólem i dyskomfortem, mogą wskazywać na przepuklinę. Jednym z symptomów tworzenia się przepukliny jest ból w okolicy pachwiny, odczuwalny po wysiłku fizycznym. Może się on nasilać podczas kaszlu, napinania mięśni brzucha i podnoszenia ciężarów. Objawem schorzenia jest również pojawienie się miękkiego, wyczuwalnego guza, który jest umiejscowiony w pachwinie. Powiększająca się przepuklina staje się widoczna, a ból może promieniować do jądra. Mogą wystąpić również problemy z oddawaniem stolca. W poważnym stadium choroby wzrasta ryzyko uwięzienia fragmentu jelita w utworzonym worku przepuklinowym, w konsekwencji którego powstaje niedrożność przewodu pokarmowego.

// Metody leczenia przepuklin

Powstało wiele metod leczenia tych schorzeń, jednak najskuteczniejszym sposobem leczenia przepuklin brzusznych jest operacja. Wśród metod operacyjnych wyróżnia się obecnie: operację klasyczną, operację laparoskopową oraz operację endoskopową przedotrzewnową. Operacja klasyczna, zwana też otwartą, jest do dziś najczęściej wykonywanym zabiegiem naprawczym przepuklin na świecie. Odbywa się w znieczuleniu i polega na przeprowadzeniu nacięcia skóry w okolicy przepukliny, następnie wypreparowaniu worka przepuklinowego z zawartością, ustawienia go w prawidłowym położeniu we wnętrzu jamy brzusznej oraz naprawie ubytku w ścianie jamy brzusznej w celu uniknięcia nawrotów przepukliny. W operacji klasycznej odtworzenie ściany jamy brzusznej może zostać przeprowadzone z wykorzystaniem różnych materiałów syntetycznych, np. siatek z tworzywa sztucznego lub też bez nich – z wykorzystaniem tkanki własnej pacjenta. Nie ma jednej najdoskonalszej metody klasycznej operacji przepukliny, dlatego też istnieje, zwłaszcza w leczeniu przepuklin pachwinowych, duża liczba metod stosowanych równolegle przez różnych chirurgów. Metody te dają zbliżone wyniki leczenia. W naszym centrum wykonujemy zabiegi metodą klasyczną i laparoskopową, w znieczuleniu miejscowym, jak i ogólnym. Wybór metody jest uzależniony od charakteru schorzenia i decyzji lekarza.

// CENNIK

Kliknij i przesuń palcem po tabeli, aby zobaczyć całą zawartość
Usunięcie przepukliny pachwinowejCena
Bez materiału syntetycznego w znieczuleniu miejscowym + krótki pobyt 2420 zł
W znieczuleniu miejscowym z użyciem materiału syntetycznego (siatki)3267 zł
W znieczuleniu ogólnym z siatką i jedną dobą pobytu3872 zł
Usunięcie przepukliny brzusznejCena
Bez materiału syntetycznego w znieczuleniu ogólnym + 1 doba pobytu3850 zł
Z materiałem syntetycznym (siatką) w znieczuleniu ogólnym + 1 doba pobytu5027 zł

Droga Pacjentko/Drogi Pacjencie, podczas wizyty konsultacyjnej chirurg musi upewnić się, czy Twój stan zdrowia umożliwia przeprowadzenie zabiegu, a także ustalić, jakie są Twoje oczekiwania względem finalnego efektu. Będzie też chciał dowiedzieć się, czy otrzymałaś/eś wszelkie informacje dotyczące ryzyka, które niesie za sobą zabieg, oraz czy wiesz, ile będzie trwał w przybliżeniu okres rekonwalescencji. W związku z planowanym zabiegiem usunięcia przepukliny informujemy, że Pacjent powinien zachować następujące zalecenia:

Lista niezbędnych badań do wykonania zabiegu:

  • morfologia
  • płytki krwi
  • jonogram
  • układ krzepnięcia (APTT i INR)
  • glukoza
  • HBS-antygen
  • HCV-przeciwciała
  • USG Dopplera(już przed wizytą)
  • Zdarza się, że lekarz zleca wykonanie dodatkowych badań w przypadku obciążeń zdrowotnych, które mogłyby stać się przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu. Zalecana jest wtedy również konsultacja ze specjalistą i ścisłe przestrzeganie wytycznych lekarza prowadzącego. Prosimy także, by nie odstawiać leków przyjmowanych regularnie (np. w związku z nadciśnieniem, zaburzeniami endokrynologicznymi czy depresją itp.)
  • Pacjent jest zobowiązany do wykonania odpowiednich badań krwi dwa tygodnie przed zabiegiem i dostarczenie ich osobiście albo drogą mailową (recepcja.cmb@gmail.com) do recepcji Centrum Medycznego Bieńkowski.
  • Dwa tygodnie przed zabiegiem konieczne jest również wstrzymanie się od przyjmowania aspiryny i wszystkich jej pochodnych, tj. acardu, polocardu itd. Dzień przed zabiegiem zaleca się dietę lekkostrawną. W dniu rozpoczęcia leczenia zaleca się zdjęcie sztucznych rzęs oraz udostępnienie paznokcia palca wskazującego bez lakieru, tipsów lub hybrydy.
  • W dniu zabiegu Pacjent/ka stawia się o określonej godzinie w klinice na czczo. Chirurg raz jeszcze omawia z Pacjentem cel zabiegu i sposób jego wykonania oraz analizuje wyniki badań. Anestezjolog przeprowadza wywiad związany ze stanem zdrowia i rodzajem znieczulenia (oprócz wyników badań wskazane jest również przyniesienie ze sobą  dokumentacji medycznej dotyczącej przebytych chorób lub uczuleń).
  • Pacjent podpisuje oświadczenie o tym, że nie jadł i nie pił minimum 6 godzin przed zabiegiem, a następnie składa podpisy pod: zgodą na zabieg, zgodą na znieczulenie, kartą wywiadu epidemiologicznego – po dokładnym zapoznaniu się z jej treścią. Następnie Pacjent udaje się pod opieką pielęgniarki do swojego pokoju, z którego zostanie przekazany na salę operacyjną zgodnie z kolejnością planowanych zabiegów w danym dniu. Kolejność zabiegów ustala lekarz.
  • Po zabiegu Pacjent/ka zostaje na oddziale pod opieką wykwalifikowanego personelu aż do dnia następnego.
  • W pierwszej dobie po operacji chirurg przeprowadza kontrolę pooperacyjną i zmienia opatrunek.
  • W razie potrzeby należy przyjmować zalecone przez chirurga leki przeciwbólowe oraz antybiotyki.
  • Należy przestrzegać terminów wcześniej zaleconych i ustalonych wizyt kontrolnych.
  • Przez okres 2–4 tygodni Pacjent/ka zobowiązana jest ograniczyć wysiłek fizyczny. Konieczne jest też zapewnienie sobie pomocy w domu i w opiece nad dziećmi.
  • Powrót do codziennych czynności i wykonywania lekkiej pracy domowej następuje najczęściej po 14 dniach od zabiegu.
  • W ciągu pierwszego miesiąca po operacji należy być ostrożnym podczas współżycia seksualnego.
  • Okres rekonwalescencji trwa około trzech tygodni, a od wykonywania ciężkiej pracy fizycznej należy się wstrzymać około trzech miesięcy.
  • Efekty uboczne: czasowe odczucie bólu, opuchnięcia i zasinienie, zwiększona wrażliwość na dotyk. Z czasem dolegliwości znikają.
  • Dwa tygodnie po operacji można rozpocząć terapię niwelowania blizn przy pomocy specjalistycznych plastrów lub żelu, zaleconych przez chirurga.

Ciężkie choroby ogólnoustrojowe, takie jak:

  • choroba niedokrwienna serca (dusznica bolesna),
  • nadciśnienie tętnicze,
  • zaburzenia rytmu serca,
  • niewydolność krążenia,
  • niedokrwistość,
  • zaburzenia elektrolitowe,
  • cukrzyca,
  • niewydolność oddechowa

Wyżej wymienione patologie wymagają szczególnego, czasem długotrwałego przygotowania pacjenta do zabiegu, rzadko jednak stanowią ostateczne przeciwwskazanie do leczenia operacyjnego. Sposób przygotowania do zabiegu i najlepszy moment do jego wykonania powinny być ustalone wspólnie przez chirurga i leczącego Pacjenta na stałe internistę (lekarza rodzinnego). Ropne lub zapalne choroby skóry oraz tkanki podskórnej w okolicy operowanej pachwiny muszą być przed zabiegiem wyleczone

Szybkie terminy

Krótki czas oczekiwania na wizytę i zabieg. Zadzwoń i się przekonaj.

Poprawa zdrowia i komfortu pacjenta

Zlikwiduj uwypuklenie na Twoim ciele, poczuj się pewnie i zdrowo.

Zmniejszenie dolegliwości bólowych

Pozbądź się uciążliwego, silnego bólu towarzyszącego w codziennych czynnościach.